ZAKAZ
WYPALANIA TRAW

W związku z obserwowanym w okresie wiosennym wypalaniem
traw i pozostałości roślinnych na polach, będącym
niejednokrotnie przyczyną powstania pożarów lasów, budynków i
innych obiektów Wójt Gminy Szerzyny
apeluje o zaniechanie tego procederu. W
większości przyczyną pożarów jest działalność człowieka,
który jest przekonany, że spalenie trawy i pozostałości
roślinnych spowoduje użyźnienie gleby i szybszy wzrost młodej
roślinności. Niestety prawda jest inna, w pożarach giną
szlachetne rośliny, które po pożarach zastępowane są przez
szybciej rozwijające się gatunki mniej szlachetne i chwasty. Pożary
zabijają również zamieszkujące poszycia zwierzęta i ptaki oraz
stanowią zagrożenie dla pobliskich domostw. Rolnicy, którzy
wypalają trawy powinni pamiętać również, że warunkiem uzyskania
unijnej dopłaty do gruntu rolnego jest utrzymywanie go w dobrej
kulturze rolnej i jeśli zostanie udowodnione, że wypalali trawy,
mogą stracić dopłaty.

Wypalanie traw niesie ze sobą
wiele zagrożeń takich jak:

• co roku w pożarach
  wywołanych wypalaniem traw giną ludzie,

• do atmosfery
  przedostaje się wiele związków chemicznych będących trucizną dla ludzi
  i zwierząt,

• wypalanie traw i
  związane z tym duże zadymienie powoduje zmniejszenie widoczności na
  drogach, co może prowadzić do kolizji i wypadków drogowych,

• wysuszone po zimie
  trawy palą się bardzo szybko a rozprzestrzenianiu się ognia pomagają
  powiewy wiatru,

• giną zwierzęta
  domowe, duże zwierzęta leśne, gryzonie, płazy, gady a także owady,
  które pełnią ważną rolę w ekosystemie ziemi,

• płomienie niszczą
  miejsca bytowania zwierzyny łownej,

• wypalanie traw to duże zagrożenie dla lasów –
  ogień przenosząc się na obszary leśne, niszczy drzewostany, które
  odradzają się przez wiele dziesiątek lat.

Pamiętajmy,
że wypalanie traw jest NIEBEZPIECZNE A TAKŻE NIEDOZWOLONE !!!

Za
wykroczenia tego typu grożą surowe sankcje:

• Art.
  82 § 1 ustawy z dnia 20 maja 1971 r. Kodeksu wykroczeń (Dz. U. z 1971
  Nr 12, poz.114 ze zmianami) – kara
  aresztu, nagany lub grzywny, której wysokość w myśl art. 24 § 1 może
  wynosić od 20 do 5000 zł.

• Art.
  163. § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz. U. z 1997 r.
  Nr 88 poz. 553 ze zmianami) stanowi: „Kto
  sprowadza zdarzenie, które zagraża życiu lub zdrowiu wielu osób albo
  mieniu w wielkich rozmiarach, mające postać pożaru, podlega karze
  pozbawienia wolności od roku do lat 10”.